prawy
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish praw, from Proto-Slavic *pravъ, from Proto-Indo-European *prōw- (“right judge, master”). Cognate with Latin prōvincia (“territory, dominion, office, duty, province”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈpra.vɨ/
Audio (file) - Rhymes: -avɨ
- Syllabification: pra‧wy
Adjective
prawy (comparative bardziej prawy, superlative najbardziej prawy, adverb prawo)
Declension
Declension of prawy
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | prawy | prawe | prawa | prawi | prawe | ||
| genitive | prawego | prawej | prawych | ||||
| dative | prawemu | prawym | |||||
| accusative | prawego | prawy | prawe | prawą | prawych | prawe | |
| instrumental | prawym | prawymi | |||||
| locative | prawej | prawych | |||||
Derived terms
adjectives
- prawidłowy
- prawniczy
- prawnofinansowy
- prawnokarny
- prawnokonstytucyjny
- prawnomiędzynarodowy
- prawnopaństwowy
- prawnopodatkowy
- prawnopolityczny
- prawnopracowniczy
- prawny
- prawodawczy
- praworządny
- prawotwórczy
adverbs
nouns
- prawiczek
- prawiczka
- prawidło
- prawnictwo
- prawniczka
- prawnik
- prawność
- prawobierca
- prawodawca
- prawodawczyni
- prawodawstwo
- prawoślaz
verbs
- rozprawiczać impf, rozprawiczyć pf
Further reading
- prawy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- prawy in Polish dictionaries at PWN
- Wanda Decyk-Zięba, editor (2018-2022), “prawy”, in Dydaktyczny Słownik Etymologiczno-historyczny Języka Polskiego [A Didactic, Historical, Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.