fresta

Icelandic

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈfrɛsta/
    Rhymes: -ɛsta

Verb

fresta (weak verb, third-person singular past indicative frestaði, supine frestað)

  1. (transitive, with dative) put off, postpone

Conjugation
fresta — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að fresta
supine
(sagnbót)		 frestað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 frestandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég fresta við frestum present
(nútíð)		 ég fresti við frestum
þú frestar þið frestið þú frestir þið frestið
hann, hún, það frestar þeir, þær, þau fresta hann, hún, það fresti þeir, þær, þau fresti
past
(þátíð)		 ég frestaði við frestuðum past
(þátíð)		 ég frestaði við frestuðum
þú frestaðir þið frestuðuð þú frestaðir þið frestuðuð
hann, hún, það frestaði þeir, þær, þau frestuðu hann, hún, það frestaði þeir, þær, þau frestuðu
imperative
(boðháttur)		 fresta (þú) frestið (þið)
Forms with appended personal pronoun
frestaðu frestiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
frestast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að frestast
supine
(sagnbót)		 frestast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 frestandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég frestast við frestumst present
(nútíð)		 ég frestist við frestumst
þú frestast þið frestist þú frestist þið frestist
hann, hún, það frestast þeir, þær, þau frestast hann, hún, það frestist þeir, þær, þau frestist
past
(þátíð)		 ég frestaðist við frestuðumst past
(þátíð)		 ég frestaðist við frestuðumst
þú frestaðist þið frestuðust þú frestaðist þið frestuðust
hann, hún, það frestaðist þeir, þær, þau frestuðust hann, hún, það frestaðist þeir, þær, þau frestuðust
imperative
(boðháttur)		 frestast (þú) frestist (þið)
Forms with appended personal pronoun
frestastu frestisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
frestaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 frestaður frestuð frestað frestaðir frestaðar frestuð
accusative
(þolfall)		 frestaðan frestaða frestað frestaða frestaðar frestuð
dative
(þágufall)		 frestuðum frestaðri frestuðu frestuðum frestuðum frestuðum
genitive
(eignarfall)		 frestaðs frestaðrar frestaðs frestaðra frestaðra frestaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 frestaði frestaða frestaða frestuðu frestuðu frestuðu
accusative
(þolfall)		 frestaða frestuðu frestaða frestuðu frestuðu frestuðu
dative
(þágufall)		 frestaða frestuðu frestaða frestuðu frestuðu frestuðu
genitive
(eignarfall)		 frestaða frestuðu frestaða frestuðu frestuðu frestuðu

Derived terms

Noun

fresta

  1. indefinite genitive plural of frestur

Portuguese
fresta

Etymology

From Old Galician-Portuguese fẽestra (“window”), from Latin fenestra (“window”), of Etruscan origin. Cognate with Galician fiestra, Spanish hiniestra, Catalan finestra, Occitan fenèstra, French fenêtre, Italian finestra, Romanian fereastră and German Fenster.

Pronunciation
 
  • (Brazil) IPA(key): /ˈfɾɛs.tɐ/
    • (Rio de Janeiro) IPA(key): /ˈfɾɛʃ.tɐ/
    • (Southern Brazil) IPA(key): /ˈfɾɛs.ta/

  • Hyphenation: fres‧ta

Noun

fresta f (plural frestas)

  1. chink, crack; a small hole or crack in a wall, curtain or other objects by which one can see what is beyond or outside them
  2. a narrow window

Swedish

Etymology

From Old Norse freista.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈfrɛsta/

Verb

fresta (present frestar, preterite frestade, supine frestat, imperative fresta)

  1. tempt
    Hamburgaren på bordet frestade honom
    The hamburger on the table tempted him
    Det där är väldigt frestande
    That is very tempting
  2. test, try, strain
    Fresta inte mitt tålamod
    Do not test/try/strain my patience
    att fresta Gud
    to tempt God

Conjugation
Conjugation of fresta (weak)
Active Passive
Infinitive fresta frestas
Supine frestat frestats
Imperative fresta —
Imper. plural1 fresten —
Present Past Present Past
Indicative frestar frestade frestas frestades
Ind. plural1 fresta frestade frestas frestades
Subjunctive2 freste frestade frestes frestades
Participles
Present participle frestande
Past participle frestad
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.

See also

References
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.