uitspreken

Dutch

Etymology

uit +‎ spreken

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈœy̯tˌspreːkə(n)/
  • Audio(file)

Verb

uitspreken

  1. to pronounce
  2. to announce
  3. (reflexive) to speak out

Inflection
Inflection of uitspreken (strong class 4, separable)
infinitive uitspreken
past singular sprak uit
past participle uitgesproken
infinitive uitspreken
gerund uitspreken n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular spreek uitsprak uituitspreekuitsprak
2nd person sing. (jij) spreekt uitsprak uituitspreektuitsprak
2nd person sing. (u) spreekt uitsprak uituitspreektuitsprak
2nd person sing. (gij) spreekt uitspraakt uituitspreektuitspraakt
3rd person singular spreekt uitsprak uituitspreektuitsprak
plural spreken uitspraken uituitsprekenuitspraken
subjunctive sing.1 spreke uitsprake uituitsprekeuitsprake
subjunctive plur.1 spreken uitspraken uituitsprekenuitspraken
imperative sing. spreek uit
imperative plur.1 spreekt uit
participles uitsprekenduitgesproken
1) Archaic.

Derived terms

Anagrams
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.