tępy

Inherited from Old Polish tępy, from Proto-Slavic *tǫpъ.

• IPA^(key): /ˈtɛm.pɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛmpɨ
• Syllabification: tę‧py

tępy (comparative bardziej tępy or tępszy, superlative najbardziej tępy or najtępszy, adverb tępo)

1. blunt; dull (lacking the ability to cut easily)

   Synonym: nieostry

   Antonym: ostry

2. blunt (without a pointy end)
3. dumb; dull-witted

   Synonyms: głupi, głupawy, tępawy

   Antonyms: bystry, mądry, niegłupi

4. apathetic, indifferent
5. (of a sensation) indistinct
   • 1986 (first published 1834), Adam Mickiewicz, Pan Tadeusz, Wydawnictwo "Książka i Wiedza", book 9, lines 76–79:

     Już też i słońce wschodzi, krwawo się czerwieni,
     Brzegiem tępym, jak gdyby odartym od promieni,
     Na wpół widne, na poły w czerni chmur się chowa,
     Jak rozżarzona w węglach kowalskich podkowa.

     Now the sun is also rising; it is red like blood,
     with an indistinct edge, as though bereft of its rays;
     half bright, it is half hidden in the blackness of the clouds,
     like a horseshoe glowing among a blacksmith's coals.

• tępy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• tępy in Polish dictionaries at PWN