obirascor

Latin

Pronunciation

(Classical) IPA(key): /o.biˈras.kor/, [ɔbɪˈräs̠kɔr]

Verb

obīrāscor first-singular present indicative (present infinitive obīrāscī, perfect active obīrātus sum); third conjugation, deponent

  1. to be indignant, be enraged. (+ dative)
    Synonyms: īrāscor, indignor, saeviō, furō, queror

Conjugation

   Conjugation of obirascor (third conjugation, deponent)
indicative singular plural
first second third first second third
active present obirascor obirasceris,
obirascere
obirascitur obirascimur obirasciminī obirascuntur
imperfect obirascēbar obirascēbāris,
obirascēbāre
obirascēbātur obirascēbāmur obirascēbāminī obirascēbantur
future obirascar obirascēris,
obirascēre
obirascētur obirascēmur obirascēminī obirascentur
perfect obiratus + present active indicative of sum
pluperfect obiratus + imperfect active indicative of sum
future perfect obiratus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present obirascar obirascāris,
obirascāre
obirascātur obirascāmur obirascāminī obirascantur
imperfect obirascerer obirascerēris,
obirascerēre
obirascerētur obirascerēmur obirascerēminī obirascerentur
perfect obiratus + present active subjunctive of sum
pluperfect obiratus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present obirascere obirasciminī
future obirascitor obirascitor obirascuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives obirascī obiratum esse obiratūrum esse
participles obirascēns obiratus obiratūrus obirascendus,
obirascundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
obirascendī obirascendō obirascendum obirascendō obiratum obiratū

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.