machnyć
Upper Sorbian
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *maxnǫti.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈmaxnɪt͡ʃ]
- Rhymes: -axnɪt͡ʃ
- Hyphenation: mach‧nyć
Verb
machnyć pf
Conjugation
Conjugation of machnyć (perfective) (see also Appendix:Upper Sorbian conjugation)
person | singular | dual | plural | ||
---|---|---|---|---|---|
virile | animate, inanimate | ||||
infinitive | machnyć | ||||
transgressive | machnywši | ||||
present tense | 1st | machnu | machnjemoj | machnjemy | |
2nd | machnješ | machnjetaj | machnjetej | machnjeće | |
3rd | machnje | machnjetaj | machnjetej | machnu | |
past tense | 1st | machnych | machnychmoj | machnychmy | |
2nd | machny | machnyštaj | machnyštej | machnyšće | |
3rd | machny | machnyštaj | machnyštej | machnychu | |
imperative | 1st | — | machnimy! | machnimoj! | |
2nd | machni! | machnitaj! | machnitej! | machniće! | |
3rd | machni! | — | |||
past active participle | — | ||||
past passive participle | machnjeny | ||||
ł-form | machnył | ||||
verbal noun | machnjenje |
Further reading
- “machnyć” in Soblex
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.