iubilatio

Latin

Alternative forms

Etymology

From iūbilō + -tiō.

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /i̯uː.biˈlaː.ti.oː/, [i̯uːbɪˈɫ̪äːt̪ioː]
  • (Ecclesiastical) IPA(key): /ju.biˈlat.t͡si.o/, [jubiˈlät̪ː͡s̪io]

Noun

iūbilātiō f (genitive iūbilātiōnis); third declension

  1. wild shouting
  2. whooping
  3. jubilation, rejoicing

Declension

Third-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative iūbilātiō iūbilātiōnēs
Genitive iūbilātiōnis iūbilātiōnum
Dative iūbilātiōnī iūbilātiōnibus
Accusative iūbilātiōnem iūbilātiōnēs
Ablative iūbilātiōne iūbilātiōnibus
Vocative iūbilātiō iūbilātiōnēs

Descendants

  • Asturian: xubilación
  • Catalan: jubilació
  • Old French: jubilacion
  • Galician: xubilación
  • Portuguese: jubilação
  • Spanish: jubilación
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.