dissimular
Catalan
Etymology
Borrowed from Latin dissimulāre.
Verb
dissimular (first-person singular present dissimulo, first-person singular preterite dissimulí, past participle dissimulat)
Conjugation
Further reading
- “dissimular” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “dissimular”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
- “dissimular” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “dissimular” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Portuguese
Etymology
Borrowed from Latin dissimulāre.
Pronunciation
- (Brazil) IPA(key): /d͡ʒi.si.muˈla(ʁ)/ [d͡ʒi.si.muˈla(h)]
- (São Paulo) IPA(key): /d͡ʒi.si.muˈla(ɾ)/
- (Rio de Janeiro) IPA(key): /d͡ʒi.si.muˈla(ʁ)/ [d͡ʒi.si.muˈla(χ)]
- (Southern Brazil) IPA(key): /d͡ʒi.si.muˈla(ɻ)/
- (Portugal) IPA(key): /di.si.muˈlaɾ/
- Hyphenation: dis‧si‧mu‧lar
Verb
dissimular (first-person singular present dissimulo, first-person singular preterite dissimulei, past participle dissimulado)
Conjugation
1Brazil.
2Portugal.
Derived terms
Related terms
Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.