civitatula
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /kiː.u̯iˈtaː.tu.la/, [kiːu̯ɪˈt̪äːt̪ʊɫ̪ä]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /t͡ʃi.viˈta.tu.la/, [t͡ʃiviˈt̪äːt̪ulä]
Declension
First-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | cīvitātula | cīvitātulae |
Genitive | cīvitātulae | cīvitātulārum |
Dative | cīvitātulae | cīvitātulīs |
Accusative | cīvitātulam | cīvitātulās |
Ablative | cīvitātulā | cīvitātulīs |
Vocative | cīvitātula | cīvitātulae |
References
- “civitatula”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- civitatula in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.