cirzpieć

• cierpieć, cirpić, cirpieć

Inherited from Proto-Slavic *tьrpě̀ti, from Proto-Balto-Slavic, from Proto-Indo-European *tr̥p-éh₁-(ye)-ti, from *terp- (“to satisfy”).

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /t͡ɕir̝pjɛt͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /t͡ɕir̝pjɛt͡ɕ/

cirzpieć impf

1. (transitive, intransitive) to suffer

   Synonym: męczyć się

   • A na ziemię pomnieć będę, jeż to gdyż opuszczona będzie od nich, zlubi się jim w sobotach swych cirzpiąc pustynie prze nie.

     (please add an English translation of this quotation)

2. (transitive) to bear, to endure

   Synonyms: dzierżeć, podejmować, zatrzymawać, znosić

   • Bo by mie był poklął nieprzyjaciel moj, cirzpiałbych był owszem.

     (please add an English translation of this quotation)

• Polish: cierpieć
• Silesian: ciyrpieć

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “cirzpieć”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN