cinquaginta

Latin

Etymology

From Classical quīnquāgintā via dissimilation of /kʷ–kʷ/ to /k–kʷ/. The same process affected cīnque < Classical quīnque (five).

Pronunciation

  • (Proto-Romance) IPA(key): /kinkʷaˈɡɪnta/

Numeral

cīnquāgintā (indeclinable) (Late Latin, nonstandard)

  1. fifty
    • 2nd c. CE, Corpus Inscriptionum Latinarum 10 05939 (1):[1]
      ... [vi]xit annis quadracinta cinque ex quo nati sunt fili vigintiunus et Camuriusnia Rofina filia ipsuius qui vixit annis cinquaginta quator baene maerenti fecerunt
      ...lived for forty-five years and had twenty-one sons and a daughter Camuriusnia Rofina, who lived fifty-four years; [together,] they made [this epitaph] for [their] well-deserving [parent]

Descendants

References

  1. Sapienza University of Rome. 2017. Regio I - Latium et Campania: Fascicolo IV - Latium Adiectum I. Italia epigrafia digitale, vol. II. 110–111.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.