avaroittaa

Ingrian

Etymology

From avaro (spaceous) + -oittaa.

Pronunciation

  • (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈɑʋɑroi̯tːɑː/, [ˈɑʋɑˌro̞i̯tːɑ]
  • (Soikkola) IPA(key): /ˈɑʋɑroi̯tːɑː/, [ˈɑʋɑˌro̞i̯tːɑː]
  • Rhymes: -oi̯tːɑː
  • Hyphenation: a‧va‧roit‧taa

Verb

avaroittaa

  1. (transitive) to expand (make roomier)

Conjugation

Conjugation of avaroittaa (type 2/kirjuttaa, tt-t gradation)
Indikativa
Preesens Perfekta
positive negative positive negative
1st singular avaroitan en avaroita 1st singular oon avaroittant, oon avaroittanut en oo avaroittant, en oo avaroittanut
2nd singular avaroitat et avaroita 2nd singular oot avaroittant, oot avaroittanut et oo avaroittant, et oo avaroittanut
3rd singular avaroittaa ei avaroita 3rd singular ono avaroittant, ono avaroittanut ei oo avaroittant, ei oo avaroittanut
1st plural avaroitamma emmä avaroita 1st plural oomma avaroittanneet emmä oo avaroittanneet
2nd plural avaroitatta että avaroita 2nd plural ootta avaroittanneet että oo avaroittanneet
3rd plural avaroittaat1), avaroittavat2), avaroitetaa evät avaroita 3rd plural ovat avaroittanneet evät oo avaroittanneet
impersonal avaroitetaa ei avaroiteta impersonal ono avaroitettu ei oo avaroitettu
Imperfekta Pluskvamperfekta
positive negative positive negative
1st singular avaroitin en avaroittant, en avaroittanut 1st singular olin avaroittant, olin avaroittanut en olt avaroittant, en olt avaroittanut
2nd singular avaroitit et avaroittant, et avaroittanut 2nd singular olit avaroittant, olit avaroittanut et olt avaroittant, et olt avaroittanut
3rd singular avaroitti ei avaroittant, ei avaroittanut 3rd singular oli avaroittant, oli avaroittanut ei olt avaroittant, ei olt avaroittanut
1st plural avaroitimma emmä avaroittanneet 1st plural olimma avaroittanneet emmä olleet avaroittanneet
2nd plural avaroititta että avaroittanneet 2nd plural olitta avaroittanneet että olleet avaroittanneet
3rd plural avaroittiit1), avaroittivat2), avaroitettii evät avaroittanneet 3rd plural olivat avaroittanneet evät olleet avaroittanneet
impersonal avaroitettii ei avaroitettu impersonal oli avaroitettu ei olt avaroitettu
Konditsionala
Preesens Perfekta
positive negative positive negative
1st singular avaroittaisin en avaroittais 1st singular olisin avaroittant, olisin avaroittanut en olis avaroittant, en olis avaroittanut
2nd singular avaroittaisit, avaroittaist1) et avaroittais 2nd singular olisit avaroittant, olisit avaroittanut et olis avaroittant, et olis avaroittanut
3rd singular avaroittais ei avaroittais 3rd singular olis avaroittant, olis avaroittanut ei olis avaroittant, ei olis avaroittanut
1st plural avaroittaisimma emmä avaroittais 1st plural olisimma avaroittanneet emmä olis avaroittanneet
2nd plural avaroittaisitta että avaroittais 2nd plural olisitta avaroittanneet että olis avaroittanneet
3rd plural avaroittaisiit1), avaroittaisivat2), avaroitettais evät avaroittais 3rd plural olisivat avaroittanneet evät olis avaroittanneet
impersonal avaroitettais ei avaroitettais impersonal olis avaroitettu ei olis avaroitettu
Imperativa
Preesens Perfekta
positive negative positive negative
1st singular 1st singular
2nd singular avaroita elä avaroita 2nd singular oo avaroittant, oo avaroittanut elä oo avaroittant, elä oo avaroittanut
3rd singular avaroittakoo elköö avaroittako 3rd singular olkoo avaroittant, olkoo avaroittanut elköö olko avaroittant, elköö olko avaroittanut
1st plural 1st plural
2nd plural avaroittakaa elkää avaroittako 2nd plural olkaa avaroittanneet elkää olko avaroittanneet
3rd plural avaroittakoot elkööt avaroittako 3rd plural olkoot avaroittanneet elkööt olko avaroittanneet
impersonal avaroitettakkoo elköö avaroitettako impersonal olkoo avaroitettu elköö olko avaroitettu
Potentsiala
Preesens
positive negative
1st singular avaroittanen en avaroittane
2nd singular avaroittanet et avaroittane
3rd singular avaroittanoo ei avaroittane
1st plural avaroittanemma emmä avaroittane
2nd plural avaroittanetta että avaroittane
3rd plural avaroittanoot evät avaroittane
impersonal avaroitettannoo ei avaroitettane
Nominal forms
Infinitivat Partisipat
active passive
1st avaroittaa present avaroittava avaroitettava
2nd inessive avaroittajees past avaroittant, avaroittanut avaroitettu
instructive avaroittaen 1) Chiefly in the Soikkola dialect.
2) Chiefly in the Ala-Laukaa dialect.
*) For the imperative, the 2nd plural (avaroittakaa) may be used for the 3rd person as well.
**) The interrogative is formed by adding the suffix -k (-ka?/-kä?) to the indicative, or -kse to the potential.
***) In folk poetry, a long first infinitive can be formed by adding the suffix -kse, followed by possessive suffixes, to the first infinitive. Note that sometimes gemination may be undone by this addition.
3rd illative avaroittamaa
inessive avaroittamaas
elative avaroittamast
abessive avaroittamata
4th nominative avaroittamiin
partitive avaroittamista, avaroittamist

References

  • Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 24
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.