agro

See also: agro- and Agro

English

Alternative forms

Etymology

From aggro, by shortening.

Pronunciation

  • (file)

Adjective

agro (comparative more agro, superlative most agro)

  1. (Australia, New Zealand, Britain, slang) angry
    • 2019 December, Justin Blackburn, The Bisexual Christian Suburban Failure Enlightening Bipolar Blues, page 90:
      Trolls turns to me agro/sexy. "You're a weirdo who makes others feel weird cause you don't fit in...leave!"

Anagrams

Aragonese

Etymology

From Latin ācer.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈaɡɾo/
  • Rhymes: -aɡɾo
  • Syllabification: a‧gro

Adjective

agro (feminine agra, masculine plural agros, feminine plural agras)

  1. sour

References

  • agrio”, in Aragonario, diccionario castellano–aragonés (in Spanish)

Esperanto

Etymology

From Latin ager.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈaɡro]
  • Audio:
    (file)
  • Rhymes: -aɡro
  • Hyphenation: a‧gro

Noun

agro (accusative singular agron, plural agroj, accusative plural agrojn)

  1. field, piece of arable land

Derived terms

  • agrara (agrarian)
  • agraro (agricultural land (of a region))

Galician

Etymology

13th century. From Latin ager, agrum, from Proto-Italic *agros, ultimately from Proto-Indo-European *h₂éǵros.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈaɣɾo̝/

Noun

agro m (plural agros)

  1. enclosed farmland usually comprising a single property
    • 1259, Andrés Martínez Salazar, editor, Documentos gallegos de los siglos XIII al XVI, A Coruña: Casa de la Misericordia, page 44:
      nos damos a isse Pedro Pedrez un agro que jaz sobrela egreia de Uillanoua en Seloure a chantar de pereyros et de mazeyras
      we give this Pedro Pérez a field that is over the church of Vilanova in Sillobre, for planting there pear and apple trees
  2. countryside
  3. primary sector

Derived terms

  • Agrelo
  • Agriño
  • Agro
  • Agrochao
  • Agrochouso
  • Agrocovo
  • Agrolongo
  • Agromaior
  • Agros
  • Agrovello

References

  • agro” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
  • agro” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
  • agro” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
  • agro” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
  • agro” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.

Ido

Etymology

Borrowed from French ager, Italian agro and Spanish agro. In length from English agriculture and Russian агрикульту́ра (agrikulʹtúra).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈaɡro/
  • Hyphenation: ag‧ro

Noun

agro (plural agri)

  1. field: piece of ground

Derived terms

  • agrala (agrarian, rural)
  • agrano (agrarian, country person)
  • agristo (agrarian, country person)
  • agrokultivala (agricultural)
  • agrokultivisto (agriculturist)
  • agrokultivo (agriculture)
  • agromezuro (land surveying)

See also

Italian

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈa.ɡro/
  • Rhymes: -aɡro
  • Hyphenation: à‧gro

Etymology 1

Ultimately from Vulgar Latin ācrus, from Latin ācrem (with a change in declension). Likely borrowed from Gallo-Italic, mostly displacing the inherited and now rare acro.[1] Doublet of acre, a borrowing from Latin.

Adjective

agro (feminine agra, masculine plural agri, feminine plural agre)

  1. sour, vinegary
Derived terms

References

  • agro1 in Treccani.it – Vocabolario Treccani on line, Istituto dell'Enciclopedia Italiana
  1. Buchi, Éva; Schweickard, Wolfgang (2008-), */ˈakr-u/”, in Dictionnaire Étymologique Roman, Nancy: Analyse et Traitement Informatique de la Langue Française.

Etymology 2

Borrowed from Latin agrum, from Proto-Italic *agros, ultimately from Proto-Indo-European *h₂éǵros.

Noun

agro m (plural agri)

  1. countryside around a town

Further reading

  • agro2 in Treccani.it – Vocabolario Treccani on line, Istituto dell'Enciclopedia Italiana

Anagrams

Ladino

Adjective

agro (Latin spelling, feminine agra, masculine plural agros, feminine plural agras)

  1. sour

Noun

agro m (Latin spelling)

  1. vinegar

Latin

Noun

agrō

  1. dative/ablative singular of ager

References

Latvian

Adjective

agro

  1. inflection of agrais:
    1. vocative/accusative/instrumental singular masculine/feminine
    2. genitive plural masculine/feminine

Old Spanish

Etymology

From Late Latin ācrus, ācra, ācrum, from Latin ācer, ācris.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈaɡɾo/

Adjective

agro

  1. sour
    • 1250, anonymous, Bocados de oro 155, (as shown in the RAE's diachronic corpus, from a 1971 edition by Mechthild Crombach, for Romanisches Seminar der Universität Bonn (Bonn)):
      Si supiese [...] que se melezinaríe por comer agro, non lo usaríe comer atanto.
      If such a person knew ... that they could get cured by eating sour food, they wouldn't eat [sweet things] as much.

Descendants

  • Spanish: agro, agrio

Further reading

Spanish

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈaɡɾo/ [ˈa.ɣ̞ɾo]
  • Rhymes: -aɡɾo
  • Syllabification: a‧gro

Etymology 1

Borrowed from Latin agrum, with first attestation in 1645. However, some dialects may have preserved it as an inherited term[1].

Noun

agro m (plural agros)

  1. field (area of agriculture)

See also

Etymology 2

Inherited from Old Spanish agro, in use until the 17th century.

Adjective

agro (feminine agra, masculine plural agros, feminine plural agras)

  1. Obsolete form of agrio.
Derived terms

References

Further reading

Venetian

Etymology

From Vulgar Latin ācrus, from Latin ācer (with a change in declension), from Proto-Italic *akris, from Proto-Indo-European *h₂ḱrós (sharp).

Adjective

agro (feminine singular agra, masculine plural agri, feminine plural agre)

  1. sharp, sour
  2. acid
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.