манара

Bashkir
Манара

Etymology

From Arabic مَنَارَة‎ (manāra, “lighthouse; minaret”).

Cognate with Kazakh мұнара (mūnara), Kyrgyz мунара (munara), Azerbaijani minarə.

Pronunciation
  • IPA(key): [mɑ.nɑˈrɑ]
  • Hyphenation: ма‧на‧ра

Noun

манара • (manara)

  1. minaret, mosque tower
  2. (by extension) tower
    Әҙәм балаһы төҙөгән ҡаланы һәм манараны күрер өсөн Хоҙай аҫҡа төштө. (Genesis 11:5.)
    Äðäm balahı töðögän qalanı häm manaranı kürer ösön Xoðay aθqa töştö.
    In order to see the city and the tower that the cildren of men were building, God went down.

Declension
Declension of манара (manara)
singular plural
absolute манара (manara) манаралар (manaralar)
definite genitive манараның (manaranıŋ) манараларҙың (manaralarðıŋ)
dative манараға (manarağa) манараларға (manaralarğa)
definite accusative манараны (manaranı) манараларҙы (manaralarðı)
locative манарала (manarala) манараларҙа (manaralarða)
ablative манаранан (manaranan) манараларҙан (manaralarðan)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.