πρωτόγονος
Greek
Etymology
From Ancient Greek πρωτόγονος (prōtógonos), equivalent to πρωτό- (protó-, “first”) + γόνος (gónos, “offspring”).
Pronunciation
- IPA(key): /pɾoˈtoɣonos/
- Hyphenation: πρω‧τό‧γο‧νος
Adjective
πρωτόγονος • (protógonos) m (feminine πρωτόγονη, neuter πρωτόγονο)
- primitive, savage, barbaric
- uncivilised, uncultivated
- (as a noun) savage, primitive person
Declension
Declension of πρωτόγονος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | πρωτόγονος • | πρωτόγονη • | πρωτόγονο • | πρωτόγονοι • | πρωτόγονες • | πρωτόγονα • |
| genitive | πρωτόγονου • | πρωτόγονης • | πρωτόγονου • | πρωτόγονων • | πρωτόγονων • | πρωτόγονων • |
| accusative | πρωτόγονο • | πρωτόγονη • | πρωτόγονο • | πρωτόγονους • | πρωτόγονες • | πρωτόγονα • |
| vocative | πρωτόγονε • | πρωτόγονη • | πρωτόγονο • | πρωτόγονοι • | πρωτόγονες • | πρωτόγονα • |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.